- sebatkâr
- sebatkâr [--kãr] adj, sebatlı adj1) (işinde) ausdauernd, zäh, beständig, standhaft2) (kararında) beharrlich, konsequent
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.
sebatkâr — sf., Ar. ṣebāt + Far. kār Direşken, sebatlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
sebâtkâr — (A. F.) [ رﺎﮑﺕﺎﺒﺛ ] sebat eden … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
SEBATKÂR — f. Sağlam, yerinden oynamaz. * Ahdine, vefakârlığına sâdık ve sağlam olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
direşken — sf. Bir işi yılmadan sonuna kadar götüren, sebatkâr … Çağatay Osmanlı Sözlük
gelgeççi — is. Gelip geçici, sebatkâr olmayan (kimse) Edipler yerlerini arabacılara, gelgeççi müşterilere bırakırlar. S. Birsel … Çağatay Osmanlı Sözlük
sebatlı — sf. Sebat eden, direşken, sebatkâr … Çağatay Osmanlı Sözlük